Ik houd van doosjes. De verrassing ervan, het gevoel van een cadeautje. Ik gebruik ze graag. Thuis, in mijn atelier, om te ordenen en te sorteren. Maar ook voor anderen: ik vul ze en stuur ze per post, een ‘doosje aandacht’, of een ‘feestje in een doosje’. En ik geef er zelfs workshops mee.

Deze kleine doosjes kon ik een paar maanden geleden niet weerstaan. Ze hebben de grootte van een luciferdoosje. Toen ik ze kocht wist ik nog niet gelijk wat ik er mee ging doen. Maar dat is niet zo raar: sommige dingen roepen me en liggen dan in mijn atelier een tijdje te wachten op hun bestemming.

Toen het laatste blok van mijn verdiepingsjaar Familie-en organisatieopstellingen naderde, wist ik het. Ik wilde mijn jaargenoten iets persoonlijks meegeven. Ik zocht in de dozen in mijn atelier en vond daar postzegels, pionnetjes, muntjes, steentjes, veertjes, bedeltjes, gelukspopjes, zorgenpopjes, knoopjes, kraaltjes, tickets, bingosteentjes…

Ik stemde af op mijn groep en voelde met welke intentie ik de doosjes voor ze maakte. En dan gebeurt er iets bijzonders: dan gaan mijn handen aan het werk. Ze vinden als vanzelf wat er in welk doosje moet. Sommige raken snel gevuld, andere wachten een tijdje op hun inhoud.

Ik noemde de doosjes ‘doosje geluk’. Omdat ik dat hoop: dat je geluk ervaart op je pad. Ik hield wat doosjes over en maakte er nog veel meer. Ze komen terecht in praktijkruimtes van collega’s, ik rond er een ceremonie mee af, ik neem ze mee als ik zelf een workshop volg, mijn zoon gaf ze aan zijn juffen en meesters bij het afscheid van groep 8, mijn yogajuf bestelde ze voor haar retreats.

De reacties zijn ontroerend. De doosjes belanden op altaartjes, op werkplekken en in letterbakken. Soms worden ze doorgegeven, want #gelukgeefjedoor en veel mensen zijn aan het minimaliseren. (Als je nu je eigen fruitschaal of letterbak opruimt, bewaar je dan je geluksspulletjes die in een luciferdoosje passen voor mij?)

Je weet niet altijd meteen welke betekenis de inhoud heeft, maar vaak valt het je na verloop van tijd in. Een collega kreeg een zeemeermin en vond een dag later een woonboot als nieuwe woonplek. Een vriendin kreeg een pionnetje en laat dat haar reminder zijn om zich niet overal heen te laten schuiven, maar eerst te bedenken wat ze zelf wil. En mijn tante van bijna 80 verwoordde prachtig: ‘je hebt me terug laten kijken op mijn leven, en ik realiseer me dat ik heel tevreden mag zijn.’ En soms word je er niet meteen gelukkig van, maar raakt het een emotie die nu gevoeld mag worden. Dan wacht het geluk nog even totdat je er ruimte voor hebt gemaakt…

Wil je ook graag een doosje? Of meerdere, bijvoorbeeld om cadeau te doen? Leuk, ik maak ze zo graag! Neem contact op, dan bekijken we de mogelijkheden.